- göy-yaşıl
- sif. Göylə yaşıl arasında olan, həm göyə, həm də yaşıla çalan. Göy-yaşıl parça.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
göy-yaşıl
Look at other dictionaries:
göy — 1. is. 1. Yer üzünün üzərində mavi bir qübbə kimi görünən fəza, boşluq. Göydə buludlar üzür. Göydə ulduzlar sayrışır. Bu vaxt göydə bulud göründü. // Yer üzünü əhatə edən kainat boşluğu; ənginlik, hava. Bu halda sərayi şahibən göyə bir fişəng… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göyərdilmək — 1. məch. Göy edilmək, göy rəngə boyadılmaq. 2. məch. Əkilib yetişdirilmək. 3. məch. Yaşıl rəngə boyadılmaq, yaşıl edilmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəzra’ — ə. yaşıl (rəng); göyərti … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
Флаг Азербайджанской Республики — Азербайджан … Википедия
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gömgöy — 1. sif. Tünd göy, tünd mavi. Gömgöy paltar. – Buludsuz, açıq, şəffaf, gömgöy səma birdən birə bulanır. . M. Rz.. 2. 1. sif. Tünd yaşıl, yamyaşıl; hər tərəfi yaşıl. Gömgöy parça. – Quşlar gömgöy budaqlarda oturub oxuşurdular. S. S. A.. Ortada… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zoğ — is. Ağacda və başqa bitkilərdə yenicə cücərən göy qabıqlı incə budaqların hər biri; pöhrə. Söyüdün zoğları. // Ağacın və başqa bitkinin yer altındakı rişələrindən çıxan cücərti. Kişi Xanpərini pambıq kolunun yanına aparıb içəridən qalxan bir zoğu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səməni — is. etnoqr. 1. Novruz bayramında boşqablarda göyərdilən buğda. Süfrənin ortasında ara sıra boşqablarda yaşıl səməni qoyardılar. H. S.. <Sultan və Vəli> bu bənövşə dəstələrini novruz bayramı münasibətilə məcməyilərdə göyərdilmiş səmənilərin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uc — is. 1. Bir şeyin sivri, şiş, nazik, batıcı tərəfi, kənarı. İynənin ucu. Mıxın ucu. Süngünün ucu. – Bekar yabanın ucunda bir çəngə alovlu tikan götürüb, bayraq kimi göyə qaldırmışdı. M. C.. Səlim qələmin ucunu akta söykəyib oğluna dik baxdı. B.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yamyaşıl — sif. Tamamilə yaşıl, çox yaşıl. Yamyaşıl parça. Yamyaşıl boya. // Tamamilə göyərib yaşıllaşmış. Yamyaşıl tarlalar. Yamyaşıl bostan. – Oldu yenə yam yaşıl z. ağaclar; Dağlar, təpələr, bütün yamaclar. A. Ş.. Mən qarşımda yamyaşıl çöllər görürəm;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
